เมื่อก่อนผมเป็นคนที่ไม่ชอบแมวที่สุด เพราะว่า แมวร้องเสียงดังแล้วก็ ขนร่วง แต่พอมาวันหนึ่งเป็นวันครบรอบ 17 ปีของผม เพื่อนในกลุ่มของผมได้รวมเงินกันซื้อแมว วิเชียรมาศมาเป็นของขวัญซึ่งมันน่ารักมาก รวมทั้ง แฟนก็ซื้อแม่พันธุ์แมวเปอร์เซียร์มาให้ ตอนนั้นผมดีใจมาก และจะต้องเลี้ยงให้ได้แต่ทว่า ไม่ได้คิดถึงอนาคต และ ผมไม่เคยเลี้ยงแมวมาก่อน ดังนั้น พอเลี้ยงได้ซักพัก แมวเปอร์เซียร์ที่แฟนซื้อมาให้กู ฮีท ซึ่ง เค้าร้องดังมาก ผมจึงตัดปัญหาโดยการ ให้เขาไปอยู่ บ้านนอก ซึ่ง ณ ตอนนั้นผมเหลือ แมววิเชียรมาศตัวเดียวผมเริ่มรู้สึกถึงความเหงาและซึมเศร้าของเขา ผมจึง ไป แมว ขาวมณีมาเลี้ยง ซึ่ง พอนำมาเลี้ยงแล้ว เขาเป็นคู่แมวที่น่ารักมากๆๆๆ เพราะ อะไรไม่รู้ทำให้ผมรักแมวขึ้นมาทันทีและ ณ ตอนนี้ ผมได้แมวมาจากคนคนหนึ่งเขาเลี้ยงแมวไม่ได้เพราะเขาเลี้ยงในคอนโด ดังนั้นผมจึงช่วยเค้าได้แค่เอาแม่แมวมาได้ สองตัว และ ลูกแมว หนึ่งตัว พวกเค้าน่ารักมาก ฉลาดด้วย ผมเลยคิดการใหญ่จะเลี้ยงแมวแบบธุรกิจ ซึ่งพอมาคิดดูอีกทีแล้วบางทีผมอาจจะคิดผิดไปก็ได้เพราะ ถ้้าจะทำแบบธุรกิจจริงๆ เราต้องมีแม่พันธุ์และพ่อพันธุ์จำนวนมาก และ ณ ตอนนี้ ผมยังเป็นแค่เด็กนักเรียนคนหนึ่ง มีหน้าที่ต้องเรียนและ อีกอย่าง แมวทุกตัวต้องการความรักจากเจ้าของให้มากที่สุด ดังนั้น ผมจึงคิดที่จะลดจำนวนแมวลง โดยการไปโพสขายแมวบางตัว แต่ทว่า ไม่มีใครสนใจ ฮ่าๆๆๆ ซวยเลย แต่บางทีก็ต้องรอ ต่อไป....
มารู้จัก แมวของผมกันเลยคับ
ตัวนี้ชื่อ วาสนา ( Wat sa nha )



มะลิ ( Ma li )



คลาเมนไทน์ ( Clamentine )



รัสตี้ ( Rusty )



แอสตั้น ( Aston )



Picture by Guigui's House
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น